Psalms 69

PSALM 69

The LORD Delivers the Aching Soul

εις το τέλος υπέρ των αλλοιωθησομένων ψαλμός τω Δαυίδ

1σώσόν με ο θεός ότι εισήλθοσαν ύδατα έως ψυχής μου 2ενεπάγην εις ιλύν βυθού και ουκ έστιν υπόστασις ήλθον εις τα βάθη της θαλάσσης και καταιγίς κατεπόντισέ με 3εκοπίασα κράζων εβραγχίασεν ο λάρυγξ μου εξέλιπον οι οφθαλμοί μου από του ελπίζειν με επί τον θεόν μου 4επληθύνθησαν υπέρ τας τρίχας της κεφαλής μου οι μισούντές με δωρεάν εκραταιώθησαν οι εχθροί μου οι εκδιώκοντές με αδίκως α ουχ ήρπαζον τότε απετίννυον 5ο θεός συ έγνως την αφροσύνην μου και αι πλημμέλειαί μου από σου ουκ απεκρύβησαν 6μη αισχυνθείησαν επ΄ εμέ οι υπομένοντές σε κύριε κύριε των δυνάμεων μη εντραπείησαν επ΄ εμέ οι ζητούντές σε ο θεός του Ισραήλ 7ότι ένεκά σου υπήνεγκα ονειδισμόν εκάλυψεν εντροπή το πρόσωπόν μου 8απηλλοτριωμένος εγενήθην τοις αδελφοίς μου και ξένος τοις υιοίς της μητρός μου 9ότι ο ζήλος του οίκου σου κατέφαγέ με και οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ΄ εμέ 10και συνεκάλυψα εν νηστεία την ψυχήν μου και εγενήθη εις ονειδισμούς εμοί 11και εθέμην το ενδυμά μου σάκκον και εγενόμην αυτοίς εις παραβολήν 12κατ΄ εμού ηδολέσχουν οι καθήμενοι εν πύλαις και εις εμέ έψαλλον οι πίνοντες τον οίνον 13εγώ δε τη προσευχή μου προς σε κύριε καιρός ευδοκίας ο θεός εν τω πλήθει του ελέους σου επάκουσόν μου εν αληθεία της σωτηρίας σου 14σώσόν με από πηλού ίνα μη εμπαγώ ρυσθείην εκ των μισούντων με και εκ των βαθέων των υδάτων 15μη με καταποντισάτω καταιγίς ύδατος μηδέ καταπιέτω με βυθός μηδέ συσχέτω επ΄ εμέ φρέαρ το στόμα αυτού 16εισάκουσόν μου κύριε ότι χρηστόν το έλεός σου κατά το πλήθος των οικτιρμών σου επίβλεψον επ΄ εμέ 17μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου από του παιδός σου ότι θλίβομαι ταχύ επάκουσόν μου 18πρόσχες τη ψυχή μου και λύτρωσαι αυτήν ένεκα των εχθρών μου ρύσαί με 19συ γαρ γινώσκεις τον ονειδισμόν μου και την αισχύνην μου και την εντροπήν μου εναντίον σου πάντες οι θλίβοντές με 20ονειδισμόν προσεδόκησεν η ψυχή μου και ταλαιπωρίαν και υπέμεινα συλλυπούμενον και ουχ υπήρξε και παρακαλούντας και ουχ εύρον 21και έδωκαν εις το βρώμά μου χολήν και εις την δίψαν μου επότισάν με όξος 22γενηθήτω η τράπεζα αυτών ενώπιον αυτών εις παγίδα και εις ανταπόδοσιν και εις σκάνδαλον 23σκοτισθήτωσαν οι οφθαλμοί αυτών του μη βλέπειν και τον νώτον αυτών διαπαντός σύγκαμψον 24έκχεον επ΄ αυτούς την οργήν σου και ο θυμός της οργής σου καταλάβοι αυτούς 25γενηθήτω η έπαυλις αυτών ηρημωμένη και εν τοις σκηνώμασιν αυτών μη έστω ο κατοικών 26ότι ον συ επάταξας αυτοί κατεδίωξαν και επί το άλγος των τραυμάτων μου προσέθηκαν 27πρόσθες ανομίαν επί τη ανομία αυτών και μη εισελθέτωσαν εν δικαιοσύνη σου 28εξαλειφθήτωσαν εκ βίβλου ζώντων και μετά δικαίων μη γραφήτωσαν 29πτωχός και αλγών ειμί εγώ η σωτηρία σου ο θεός αντιλάβοιτό μου 30αινέσω το όνομα του θεού μου μετ΄ ωδής μεγαλυνώ αυτόν εν αινέσει 31και αρέσει τω θεώ υπέρ μόσχον νέον κέρατα εκφέροντα και οπλάς 32ιδέτωσαν πτωχοί και ευφρανθήτωσαν εκζητήσατε τον θεόν και ζήσεται η ψυχή υμών 33ότι εισήκουσε των πενήτων ο κύριος και τους πεπεδημένους αυτού ουκ εξουδένωσεν 34αινεσάτωσαν αυτόν οι ουρανοί και η γη θάλασσα και πάντα τα έρποντα εν αυτή 35ότι ο θεός σώσει την Σιών και οικοδομηθήσονται αι πόλεις της Ιουδαίας και κατοικήσουσιν εκεί και κληρονομήσουσιν αυτήν 36και το σπέρμα των δούλων σου καθέξουσιν αυτήν και οι αγαπώντες το όνομα αυτού κατασκηνώσουσιν εν αυτή